Stichting Erfgoed Amstelland

De Stichting Erfgoed Amstelland werd opgericht op 29 augustus 2013 ten kantore Bellaar c.s. te Amstelveen. Het doel van de Stichting is het beschermen en voor publiek toegankelijk maken en/of houden van voor de historie van het middeleeuws grondgebied van Ouder-Amstel van belang zijnde goederen en het bij de inwoners van voormeld grondgebied bevorderen van belangstelling voor onder- en bovengronds erfgoed in hun leefomgeving.

Het bestuur van de Stichting functioneert vanaf oktober 2020 in de volgende samenstelling:
• vacature, voorzitter
• Mw. J.A.C. (Jozé) van der Voort-van der Heijden, secretaris, namens het Cultuurplatform Ouder-Amstel
• Hr. D.J. (Dick) Veltman, penningmeester, namens de Historische Vereniging Wolfgerus van Aemstel
• Hr. H. (Henk) van Keulen, namens het Museum Amstelland
• Hr. H.T.C.M. (Hans) Out, namens de Stichting Promotie Ouder-Amstel

De Stichting heeft de volgende kunstwerken in eigendom:
• Schilderij Storck
• Aquarel Kruimel
• Archief Albers
• Collectie Van Bethlehem
• Aquarel Slokker

Laatste actualisering oktober 2020

© CAJA 2020

Bron: Weekblad voor Ouder-Amstel, woensdag 22 augustus 2018
Titel: Erfgoed in Amstelland (5): Behoeden voor vergetelheid
Tekst en foto: Marion Kiewik
 

Behoeden voor vergetelheid

OUDER-AMSTEL Historische, monumentale panden - daarvan brachten we er in vorige afleveringen twee in beeld. Maar ‘cultureel erfgoed’ behelst veel meer dan gebouwen alleen. Denk bijvoorbeeld aan kunstwerken en -verzamelingen. Deze week krijgen we een glimp te zien van de vele goederen die op een of andere wijze de historie van de regio weerspiegelen.

STORCK Het begon allemaal met het schilderij “Gezicht op Ouderkerk” van Jacobus Storck uit 1660. Om dat te kunnen verwerven, werd in 2013 de Stichting Erfgoed Amstelland opgericht. Het hogere doel van de Stichting is om erfgoederen te behouden voor Amstelland én, preciseert bestuurslid Hans Out, “er zeggenschap over te blijven houden, ook als Ouder-Amstel in de toekomst ooit mocht opgaan in een groter geheel.” Het schilderij is tijdelijk niet te bezichtigen, het krijgt een stijlvolle nieuwe lijst. Joyce Langenacker, voorzitter van de Stichting: “De lijst wordt bekostigd uit het geld dat mijn voorganger Mieke Blankers ontving bij haar afscheidsreceptie. In het najaar organiseren we een feestelijke onthulling.”

KRUIMEL Speciaal voor de gelegenheid heeft penningmeester Rob Ammerlaan de belangrijkste bezittingen van de Stichting uitgestald. Als eerste neemt hij de aquarel van Hendrik Kruimel uit 1812 ter hand, een gezicht op de Driemond Amstel-Bullewijk. “De historische betekenis van dit werk kan niet genoeg worden benadrukt. Het vormt het enige bewijs dat er ooit een Chappe-telegraaf op de toren van de Amstelkerk stond. Dat was een soort seinpost, een constructie met armpjes waarmee je letters kon vormen en zo, op zicht, berichten kon doorseinen. Vanuit Amsterdam naar Ouderkerk, door naar Vreeland, en zo steeds een paar dorpen verder tot aan Parijs. Het was de tijd van Napoleon.”

ALBERS Van Ton Albers, befaamd aquarellist, bezit de Stichting enkele werken. Ammerlaan: “Albers was een echte eigen beroemdheid, uit Duivendrecht. Hij overleed eind 2017 en heeft zijn administratie met alle werken die hij ooit heeft gemaakt, een stuk of 500, aan ons nagelaten. Verder hebben wij onder andere een zelfportret en een portret van zijn leermeester Piet Landkroon. Geen aquarellen, helaas. Als we daar nou eens een sponsor voor konden vinden…”

VAN BETHLEHEM En dan was daar de familie Van Bethlehem-Voorthuis die in 2017 een collectie tinnen voorwerpen, gravures en een schilderij van Ouderkerk doneerde. Ze gingen verhuizen en hun kinderen waren niet in de spullen geïnteresseerd. De Stichting was er blij mee. Out: “Misschien brengt dit meer mensen op een idee. Je historisch waardevolle spullen uit Amstelland doneren of nalaten aan de Stichting… zo weet je dat ze behouden blijven en niet in de vergetelheid raken.”

CULTUUREDUCATIE “En, als het aan mij ligt, wordt dit alles straks geëxposeerd in het museum,” vult Ammerlaan aan. Maar daar moeten nog afspraken over worden gemaakt. Ten slotte zoekt het museum een nieuwe richting. “Het streeft naar een regionale in plaats van lokale functie,” licht Langenacker toe. “Meer doen aan cultuureducatie, dus ook verhalen vertellen - heel eigentijds.”