Clarissenklooster

Klik hier voor meer foto's....

Michaëlplein
Duivendrecht

Clarissen

Het klooster is in 1926 gebouwd naar een ontwerp van architect G. J. van Dijk. De kloostergemeenschap van de Clarissen, door en voor vrouwen, leefde naar regels van
de H. Franciscus. De gemeenschap bestond uit "slotzusters" en "buitenzusters". De slotzusters hadden geen contact met de buitenwereld. Buitenzusters gingen bedelen om de arme mensen aan voedsel te helpen. Zij kwamen voor de uitdeling naar het klooster. Het klooster moest in 1968 wijken voor de aanleg van ringweg A10.
De zusters verhuisden na hun gedwongen vertrek naar
een klooster in Babberich bij Zevenaar.

De congregatie

De orde der Clarissen is gesticht in het klooster San Damiano (Italië) in 1212 door Clara van Assisi (1194-1253). Het ideaal van Clara was een vrouwengemeenschap waarin het verlangen naar een godvruchtig, sober en afgezonderd bestaan centraal stond. Al rond 1500 werd het eerste Clarissenklooster in Amsterdam gesticht. Bij de Reformatie werden de Clarissen officieel ongewenst verklaard (1578). De meeste zusters vertrokken toen naar Portugal. Dat was juist in de tijd dat de Portugese Joden naar Amsterdam kwamen. De orde vestigde zich in 1902 opnieuw in Nederland, toen de Franse Clarissen uit Aix-en-Provence moesten vluchten vanwege de antikerkelijke politiek van de Franse regering. Na veel omzwervingen kwamen ze in Vaals terecht. Vanuit Vaals werden andere kloosters gesticht, zoals in Amsterdam (1919). In 1927 verhuisde de congregatie naar het nieuw gebouwde klooster in Duivendrecht. De eerste abdis in Duivendrecht was Mère Véronique de Jésus (Anne Marie Louise Romier), geboren in St. Etienne (1874) en overleden in Duivendrecht (1963). Ze was ingetreden in Aix en was later abdis in Amsterdam.

Het klooster

Architect Van Dijk (geb. 1882 - overl. 1960 Duivendrecht) was tevens voorzitter van de R.K. Bouwpatroonsvereniging. Van Dijk ging in 1919 direct op zoek naar geschikte huisvesting, eerst in Amsterdam. Toen dat onvoldoende bleek, vond hij buiten de stad in Duivendrecht een bouwlocatie. Van de fam. Vrolijk kocht hij een stuk grond van 1 ha. Vanwege de beperkte financiële middelen werd het project gefaseerd uitgevoerd. Het eerste deel kon op 5 februari 1927 worden betrokken. Het westelijk deel met bidruimte en ziekenzaal werd in 1930/31 gerealiseerd. In 1933 kwam ook de noordzijde van het gebouw gereed. Het klooster was in het begin slecht bereikbaar, alleen via een landweg. Pas in de loop van de jaren '30 kreeg de landweg bestrating, bebouwing en vervolgens zijn officiële naam 'Kloosterstraat'. Boven de poort van het klooster bevond zich een beeld van de H. Aartsengel Michael. Michaël was de beschermheilige van de Clarissen. Het plein kreeg na de Tweede Wereldoorlog de naam van de Aartsengel: Michaëlplein. Het beeld kon later - dankzij de heer Wisse - teruggeplaatst worden op het plein.

Archief

Het archief van de kloosters van Duivendrecht/Babberich werd in 2007 grotendeels overgebracht naar het Erfgoedcentrum Nederlands Kloosterleven in St. Agatha.